Στον τόπο όπου γεννήθηκα φυτρώνει η μέντα και ο δυόσμος. Στο κιούπι τους αγκυροβόλησαν οι ρίζες μου. Μα εγώ το μαύρο θα φορώ, μαύρο σαν τον κλειδούχο του θανάτου. Πενθώ για ένα άδειο σπίτι στον πέτρινο αυλόγυρο, πενθώ για το…
Ο κόσμος εδώ
Είναι αυτή η ώρα η μεγάλη που το ρολόι κοιτάς γονυπετής, με παρακάλια θαρρείς πως θα κυλήσει ο χρόνος όλος σαν γυρνάς αποβραδίς. Θες και δεν θες η ζωή σου να γλιστρήσει πιο γρήγορα και από σταγόνα σε κλαδί…
ΨΑΛΙΔΙ
Αγαπούσα τα μαλλιά μου. Ίσως να ’ναι το μόνο πράγμα που αγαπούσα τόσο πολύ πάνω μου. Στεκόμουν με τις ώρες στον καθρέφτη και τα χάζευα. Και στη μαμά άρεσαν, μου ’φτιαχνε με τα ρόλει μπούκλες. Τώρα η μαμά αδιαφορεί για…
Το Ταξίδι
Μία βάρκα είναι σε ταξίδι γεμάτη κόσμο θλιμμένο, σκυθρωπό. Πού να πηγαίνουν άραγε ετούτοι και τι σημάδι έχουν στο μυαλό; Μήπως σαλπάρουν για τον άλλο κόσμο ή μήπως ψάχνουν διαρκώς το λυτρωμό; Σε βράχια σταματούν να ξαποστάσουν μα το σκοτάδι…
ΘΕΑΤΡΙΚΟ «Ο ΞΕΝΟΣ»
ΘΕΑΤΡΙΚΟ «Ο ΞΕΝΟΣ» ΣΚΗΝΗ ΠΡΩΤΗ (Βράδυ. Φτωχική κρεβατοκάμαρα σε ημιυπόγειο. Διπλό κρεβάτι που πάνω του βρίσκονται ξαπλωμένες δυο γυναίκες. Η μία γύρω στα σαράντα και η άλλη περίπου είκοσι χρονών. Μάνα και κόρη. Ο Χώρος φωτίζεται από ένα μικρό καντήλι…
ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΟΔΥΝΗΣ
Σχόλασες νωρίς πατέρα έκτη του Ιούλη, της αγίας οδύνης, την ίδια ώρα που σχόλασε και η νύχτα από τη βάρδια της. Με μια συγκατάβαση στην αποβάθρα της ζωής έλαβες θέση στον άυλο χρόνο -ανυποψίαστος θαρρώ- και ρούφηξες μαζί σου κάθε…