Κάθε υπόκρουση από τα λόγια σου μου κλέβει και ένα κομμάτι από την ψυχή μου Στις πτυχές του μυαλού μου ανέχομαι να τρέφεται μια ελπίδα πως θα αγαπηθώ Ιερή πράξη να κλέβεις όνειρα Και φοβάμαι αυτή την επιθυμία μήπως δεν…

Βυθίστηκε το βλέμμα μου στα μάτια σου τα μπλε Και μέσα εκεί Είδα τους ανέμους της ψυχής. Είδα τη φλόγα των ονείρων Τα φώτα τα πέρα απ’ τη Γη Τα κρυστάλλινα παλάτια. Μέσα στα μάτια σου τα μπλε Διέκρινα τις…

Εσύ μ’ έμαθες να παίζω το «κρυφτό» μαζί με τ’ άλλα τα παιδιά της γειτονιάς, τα καλοκαίρια στο χωριό…   Kι αυτά, να τρέχουν σαν τρελά να ‘βρουν κρυψώνα κι εγώ τυφλά να μετρώ μέχρι το εκατό, της νιότης μου…

Αιωρούμαι στο κενό της μοναξιάς ακροβατώντας στους φραγμούς της λογικής. Ο ίσκιος μου νωχελικά βουλιάζει στην πνιγερή αγκαλιά της αυγής, σαν ένα μαύρο σύννεφο που το αφάνισε ο ερχομός της μέρας.   Μ’ έμαθαν να μεταβολίζω τα όνειρά μου σε…

Αν ήμουν χρώμα θα ήμουν κόκκινο της πορφύρας αν ήμουν ζώο θα ήμουν λέαινα περήφανη αν ήμουν τραγούδι θα ήμουν το πιο αγαπησιάρικο αν ήμουν λουλούδι θα ήμουν μοβ ζουμπούλι μικρό αν ήμουν στίχος θα ήμουν ο πιο περιεκτικός αν…

Σε ένα ταξίδι μαγικό…   Ανασαιμιά μου Ξάγρυπνη Αστέρι της ψυχής μου Στις φλέβες μου κυλάς, σαν λάβα…   Φτερούγισμα στον άνεμο φύσηξες στην Πνοή μου πέπλα μυστικά ξεχύθηκαν στου Έρωτά σου, την σαγήνη!   Στο φως του φεγγαριού στάθηκα…

Και να! Μπροστά στην ώρα της πράξης η Απραξία και η Οκνηρία επαναστατούν! Το δάχτυλο σηκώνουν, τη φωνή υψώνουν και το χρόνο επίμονα καθυστερούν…   Η απόφαση παρμένη στο φρούριο της Καρδιάς και η Λογική να προσμένει τους Σωτήρες της…

Μέσα από το παραθυράκι, της μνήμης το παλιό, φωνές ταξιδεμένες παίζουνε κρυφτό. Άλλες γερασμένες, άλλες πιο μικρές, χορεύουν, τραγουδάνε, μιλούν ψιθυριστά:   Κι ένα “γιατί” ξεθωριασμένο ανεβαίνει στην κορφή, δάκρυα κυλάνε στ’ ανέμου τη βοή. Κι ένα “γιατί” ξεθωριασμένο, ακροβάτης…