Θεέ μου, άκουσε τη φωνή μου. Θεέ μου, μη με απορρίψεις. Επειδή φουρτούνες ταράζουν την ψυχή μου και μαύρες ειδήσεις μέσα σε μαύρα κουτιά με ορίζουν. Θεέ μου, άκουσε τη φωνή μου. Θεέ μου, σπλαχνίσου με. Από άνθρωπο πολλά δεν…
Η δικιά μας ταινία
Στην δικιά μας ταινία σκηνοθέτες θα είμαστε εμείς. Κυνικοί, παθιασμένοι και μερικές φορές ενοχλητικοί. Στην δικιά μας ταινία σεναριογράφοι θα είναι τα χέρια μας. Μπλεγμένα, ερωτευμένα, γεμάτα κίνηση. Στην δικιά μας ταινία πρωταγωνιστές δεν θα έχουμε. Μονάχα κομπάρσους και δυνατή…
Η ΥΔΡΙΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ
Αφιερωμένο στη συγχωριανή μου εκπαιδευτικό Αγγελική Καλογεροπούλου «Εν αρχή ην ο δάσκαλος» Δ. Λιαντίνης Μια φορά κι έναν καιρό δεσμώτη που εψώμωνε ο Λαπίθας στη γη του ήλιους κι ασπάλαθα κάστρα ήρθε, σαν Προμηθέας, η χελιδόνα της διδαχής και της…
Μέσα σου βρίσκομαι
Μέσα σου βρίσκομαι, ακόμα με αρνείσαι; Μέσα σου βρίσκομαι του εγωισμού τις αναστολές σου κλείσε. Μέσα σου βρίσκομαι και τα μάτια μου είναι κοντά σου. Μέσα σου βρίσκομαι, πάντοτε μέσα στην αγκαλιά σου. Μέσα σου βρίσκομαι εκεί είναι…
Ο Θεός είναι η χαρά μου
Ο Θεός είναι η χαρά μου, γλυκό μέλι στο λάρυγγά μου και αναπνοή καθαρή στον πνεύμονά μου. Ο Θεός είναι η χαρά μου, ελπίδα σε καιρό απελπισίας. Βοήθεια σε εποχή αδιαφορίας και ασπίδα σε καιρό πολέμου. Νερό καθαρό…
Αγριολούλουδο
Οι ήχοι των σπαθιών σιώπησαν. Μια εφιαλτική σιγή άπλωσε τη νέκρα της πάνω στον γονατισμένο βασιλιά. Ο Κωνσταντίνος έμεινε ακίνητος σαν να ’χαν στραγγίξει οι φλέβες του από κάθε ρανίδα ζωής. Έκανε την παράδοξη σκέψη τι χρώμα να ’χε κείνη…
ΣΑΡΚΕΣ (Νουβέλα σε συνέχειες) Κεφάλαιο 8ο
Ο Νίκος βρίσκει τη μιλιά του μετά από μερικά δευτερόλεπτα. «Ε; Δεν καταλαβαίνω. Ξέρεις ποιος τον σκότωσε;» «Ναι… Όλοι αναρωτιούνται πώς οδηγούμαι στη λύση του κάθε αινίγματος». «Εγώ δεν απορώ. Είσαι έξυπνη, ικανή…» «Δεν είναι θέμα εξυπνάδας. Έχω περάσει πολλά…
Ημέρα 11η
Τη νύχτα ήρθε και με βρήκε ένα φριχτό όνειρο. Εγκλωβισμένοι άνθρωποι, λέει, στοιβάζονταν στα σύνορα στο κυνήγι της ζωής τους. Κατατρεγμένοι άνθρωποι, λέει, θαλασσοπνίγονταν σε αυτοσχέδιες βαρκούλες μαζί με τα παιδιά τους. Φτωχοί άνθρωποι, λέει, κοιμούνταν στους δρόμους και αναζητούσαν…
ΣΑΡΚΕΣ (Νουβέλα σε συνέχειες) Κεφάλαιο 7ο
«Περάστε». Η Λαμπρινή την κοιτάζει καχύποπτα. «Δεν καταλαβαίνω τι με θέλετε πάλι. Ό,τι ήξερα, σας το είπα». «Όχι. Δε μου τα είπατε όλα». «Τι εννοείτε;» «Παραλείψατε το σπουδαιότερο». «Μπα; Και ποιο είναι αυτό;» «Τη σχέση που είχατε με το θύμα».…
Μολυβένιος στρατιώτης
ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΟΙΗΣΗΣ Δεν έφτασε ποτέ του στην Ιθάκη. Πάλεψε βέβαια επαξίως με τα κύματα, βούλιαξε κάτω από αναποδογυρισμένες σχεδίες έσκισε τα πλευρά του στα βράχια έχασε το ένα πόδι στους Λαιστρυγόνες και δάγκωσε με μανία τις σάρκες…