8 Ιανουαρίου 2013. Αφού οι μέρες «αγάπης» και «χαράς» ανταποκρίθηκαν επάξια -όπως κάθε χρόνο- στις ανάγκες του ρόλου τους, η αυλαία έπεσε. Διέσχιζα την πλατεία Συντάγματος, χωρίς να σκέφτομαι. Η επιστροφή σε επαναλαμβανόμενα μοτίβα καθημερινότητας με αποβλάκωνε. Το κρύο ήταν…
ΣΕ ΒΛΕΠΩ
«Τι με βλέπεις έτσι, καταραμένο πουλί;» φώναξε με όση δύναμη του είχε απομείνει, ο άντρας. «Σε βλέπω, επειδή περιμένω να τελειώσεις. Βρίσκομαι σε αναμονή. Σε περιμένω με υπομονή», έμοιαζε να του απαντά το κοράκι. Παρακολουθούσε με βλέμμα αδηφάγο την παραμικρή…
ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΕΝΟΣ ΤΟΥΡΙΣΤΑ
Κυριακή πρωί. Κατεβαίνω στο Σταθμό Μοναστηράκι. Μπλέκομαι στο πλήθος που κατευθύνεται στην Πλάκα. Χαζεύω τα μπρελόκ με τα τσολιαδάκια. Κατεβαίνω την Ανδριανού προς την Αρχαία Αγορά και μαζί μ’ ένα γκρουπ Κινέζων μπαίνω στη Στοά του Αττάλου. Χθες πήγα στο…
ΤΣΙΓΓΑΝΙΚΑ ΒΙΟΛΙΑ
Στον τόπο που έχω ζήσει σαν μαθήτρια, οι διαφορετικοί, οι κάπως μελαψοί με έντονα χρώματα στα ρούχα, στη φωνή και στο χαμόγελο, γυρίζουν τα καλοκαίρια με παλιά ντάτσουν φορτωμένα πατάτες, ντομάτες και καρπούζια. Μένουν πάντα χώρια, συνήθως σε δική τους…
ΛΥΤΡΩΣΗ
«Θα μου περάσει. Όλοι το παθαίνουν, έτσι δεν είναι;» Κι όμως δεν ήταν έτσι. Τα χέρια μου έτρεμαν καθώς πορφυρά ρυάκια σχηματίζονταν γύρω απ’ τους καρπούς μου φτάνοντας στα ακροδάχτυλά μου και πιτσιλούσαν το πάτωμα. Ήξερα πως ήταν η τελευταία…
ΜΑΥΡΟ ΑΚΡΥΛΙΚΟ
Πάνε περίπου έξι μήνες τώρα που στο τέλος κάθε εργάσιμης ημέρας, το βλέμμα μου τρακάρει στην τοιχογραμμένη εξομολόγηση του υπογράφοντος χεριού Σ.Α. «Έχουμε πόλεμο συναισθημάτων και το φεγγάρι δεν λέει να σβήσει!!» Σ.Α.! Το μοτίβο επαναλαμβάνεται σαν ιεροτελεστία. Μετά την…
ΣΠΟΡΟΣ
Το πρωινό που πέθανε η Λένα, ένα μικρό πράσινο πουλί μπήκε από το ανοιχτό παράθυρο στην κρεβατοκάμαρα που μοιραζόταν είκοσι πέντε χρόνια με την Μυρτώ, έκανε ένα γύρο σε όλο το δωμάτιο κι ύστερα προσγειώθηκε στη μοναδική γλάστρα που υπήρχε…
Ο ΜΟΝΟΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΧΟΝΤΡΟΥ
Κάθε μέρα τα ίδια. Ξυπνάς, ξυρίζεσαι, ντύνεσαι για τη δουλειά, δεν τρως πρωινό. Κοιτάζεσαι στον καθρέπτη και διαπιστώνεις πως για μια μέρα ακόμα είσαι χοντρός. Έχεις παραμείνει χοντρός. Το βράδυ δεν ήρθε κάποια μαγική νεράιδα να σε μεταμορφώσει σε κάποιον…
ΟΙ ΚΑΦΕ ΓΥΝΑΙΚΕΣ
Αν γεννιούνται καλοκαίρι, γελάνε σαν παιδιά και χτίζουν κάστρα στην άμμο. Την άνοιξη, ερωτεύονται τις παπαρούνες και όλοι εμείς αναρωτιόμαστε πού να γυρίζουνε τα βράδια. Φθινόπωρο και χειμώνα, δεν έχουμε πολλά να πούμε. Κάνει κρύο έξω και κρυώνουν. Οι καφέ…
STRIPER
Την γεννούσε ένα στιλπνό σκοτάδι Η Κράκυ δουλεύει στην οδό Μίλερ. Χορεύει όλη τη νύχτα και πληρώνεται μονάχα με δολάρια του ενός. Η σκηνή διαθέτει φώτα εδάφους που ομορφαίνουν την σπασμένη κούκλα εκεί πάνω. Έχει δυο, τρία επίπεδα. Οι Πορτορικανές…