«Όπως παλιός τεχνίτης πέτρας Ηπειρώτης» με το μεράκι άκρατο που χτίζει τ’ αγεφύρωτο, έτσι «μεταχειρίζεσαι τις λέξεις» κι όλο σταλάζουν ίδρωτα και μοναξιά. Αγγίζουν της διάψευσης τη διδαχή τη θλίψη, το εύθραυστο τ’ ονείρου. Λένε, για να βλαστήσει ο καιρός…
Πλαγιά
Το bonsaistories σάς προτείνει το νέο μυθιστόρημα της πολυγραφότατης συγγραφέως Λένας Μαυρουδή Μούλιου, “Πλαγιά” από τις Εκδόσεις Πνοές Λόγου και Τέχνης. Η Λένα Μαυρουδή Μούλιου γεννήθηκε και ζει στην Αθήνα. Είναι μουσικός, Πτυχιούχος Πιάνου, Δασκάλα του Εθνικού Ωδείου Αθηνών και…
Αυτοάνοσα αισθήματα
Για να ερμηνεύσω την προθανάτια ασάφεια της ύπαρξης έπρεπε κάτι ν’ αλλάξω Έκτισα στο πρόσωπό μου περίοπτους καθρέφτες κι έκανα ό,τι με πρόσταξε ο παρεμπίπτων εαυτός Μετακίνησα μ’ εκείνο το άλλο χέρι τη ζωή μέσα μου που απαιτούσε· τους διώκτες…
Η άρπα του Λίνου (Έμμετρη Κριτική)
Στις ταξιανθίες των στοχασμών σου μας ταξιδεύεις συμπαντικά και απέριττα. Μεσοπέλαγα της ζωής σου με τους στίχους σου μοχλεύεις των αστεριών το φευγιό, τραγουδάς των πουλιών το νερένιο κελάρυσμα σαν ρέει ασύλληπτα στου ήλιου το μπόι. Στις αυλακιές του νου…
Κρίση πανικού
Δεν αισθανόμαστε καλά. Προγραμματισμένες εξετάσεις, ψάχνοντας σε παθολογικά αίτια τα συμπτώματα δυσφορίας και κακοκεφιάς. Να που όμως τα αποτελέσματα βγαίνουν άψογα, δεν πάσχουμε από κάτι παθολογικής φύσεως, ο γιατρός όμως κάνει τη διάγνωση. Πάσχετε από κρίσεις πανικού και εμφανίζετε σημάδια…
Ο Χορός
Η ένταση δεν είναι απαραίτητα δυσάρεστη. Δεν μπορεί να οφείλεται μόνο στην «αφαίρεση» ή στην πιθανότητα «ολοκλήρωσης» και στην «αντικατάσταση» των κινήσεων αλλά στο λόγο δύο, μεταξύ των υπολοίπων ποιοτήτων ή ποσοτήτων του Χορού. Όταν η όραση προσδιορίζει πιο πολύ…
Η μαμά μου
Η μαμά μου… Πολλά επίθετα σε χαρακτηρίζουν Αλλά ένα σ’ αγαπώ τα ολοκληρώνει. Η μαμά μου. Το στήριγμά μου και ο άνθρωπος που θέλω να του μοιάσω. Ένα ποίημα ξεχωριστό από τα άλλα γιατί έχει την ευκαιρία να σου ταιριάζει.…
Mωβ δάκρυα
Φυσάνε οι θεοί. Αφαιρούν το χιόνι στη δύση του χειμώνα, εκπέμπουν θύελλες στα ύδατα μιας νέας ζωής, ανέμους στα νέφη, προκαλώντας το ζεστό ήλιο. Φυσούν πάνω στα δέντρα που ανασταίνονται από τα κλαδιά. Ασθμαίνουν στις πλούσιες ακτές τα χρώματα…
Τα οξέα του ποιήματος
Αγαπητοί φίλοι, συγγραφείς και αναγνώστες, Σας προτείνουμε να διαβάσετε την εξαιρετική ποιητική συλλογή του Τάσου Μάντζιου «Τα οξέα του ποιήματος» των εκδόσεων του Καλλιτεχνικού Σωματείου «Έλευσις και Υδράνη». Διάχυτος λυρισμός, πλούσιο λεξιλόγιο και γλαφυρές εικόνες συνθέτουν ένα ιδιαίτερο και ξεχωριστό…
Αύρα
Φύλλα ξερά, άλλα βουτηγμένα βροχή κι ανάμεσά τους, ριπές απ’ αγέρα, σκληρές, σιδερένιες γροθιές. Γυρίσαμε πίσω στον χειμώνα. Κι όμως, το χέρι σου, καθώς σηκώνεται να φτιάξει αντήλιο, μυρίζει άνοιξη. Και τα μάτια σου κοιτάζοντας ουρανό γεμίζουν τόσο γαλάζιο που ξεχειλίζουνε…