Ήξερε απ’ την αρχή τι έπρεπε να κάνει. Σαν πεπρωμένο που ορίζεται χωρίς περιθώρια διαπραγμάτευσης. Τον έβλεπε ανήμπορο στην πολυθρόνα και σκεφτόταν τους δρόμους που είχαν τρέξει στα νιάτα τους, τα βλέμματά τους που μιλούσαν περισσότερο απ’ τα στόματα, τα…
Μοιάζουν οι άνθρωποι
Αγαπητοί φίλοι, Το bonsaistories.gr σάς προτείνει το νέο βιβλίο της Εύης Καφούρου, που φέρει τον ιδιαίτερο τίτλο «Μοιάζουν οι άνθρωποι». Πρόκειται για μία αξιόλογη ποιητική συλλογή που ήδη από τον τίτλο της δίνει στον αναγνώστη τροφή για γόνιμο προβληματισμό. Η…
Εκεί όπου οι θάλασσες χορεύουν Τανγκό
Να γελάς πολύ και δυνατά. Γιατί μπορεί ένα φύσημα του αέρα, ένα κύμα, μία ηλιαχτίδα να το φέρει μέχρι εδώ και ίσως κλέψω λίγη χαρά απ’ το γέλιο σου. Να ακούς την καρδιά σου. Γιατί μπορεί ένας ψίθυρος να χορέψει…
Αναζητώντας τα μυστικά των Ευ (Έμμετρη Κριτική)
Της Ηλείας κόρη, θωρώ σε στης Αρχαίας Σαμίας το κάστρο να ανεμίζεις υψίστια. Το συνοδό της σκέψης σου τ’ άστρο στης ψυχής σου το άρρητο κατοικεί αναζητά χνάρι ανθρώπου κι ανασαίνει στο κενό της αβύσσου. Πότε νιφάδα χιονιού πότε…
Ετών Mηδέν
Όταν έγινα Ετών Μηδέν μετακόμισα στον παράδεισο. Διέσχισα σαν σπαθί τον έρωτα και μπήκα στο νέο μου σπίτι. Σ’ αυτό που κατοικούσαν κάποτε οι ηλιοβαμμένοι· οι άκοποι απ’ τον θεό. Έσπασα αμέσως τους καθρέφτες και χώρεσα στα τζάμια τους όλους…
Στις φλέβες της ποίησης (Έμμετρη Κριτική)
Μεταλαβιά στο «κοχύλι του ήλιου» και θείο νάμα το ξίφος της γραφίδας σου. Ο ποιητής της Μάνης ο βάρδος του βότσαλου και της πέτρας με «τα παιδιά του πουνέντε» με τις οδύνες να χτίζουν τα σπλάχνα, αυθεντικά, μουσικά και αισθαντικά…
Απ’ το μπουρίνι στη μπονάτσα, στο άψε σβήσε
Με όρους ψυχολογίας θα τον χαρακτήριζα κυκλοθυμικό. Η έκφρασή του, και η συμπεριφορά του, έχει τα πάνω και τα κάτω της. Είναι ο σκύλος μου ο Black and white. Κατάμαυρο γυαλιστερό τρίχωμα, με άσπρες πινελιές στη κοιλιά, στα αυτιά και…
Στο ρου του χρόνου
Ο χρόνος ρέει ρέει συνεχώς τα χρόνια μας περνάνε. Και ο χρόνος ρέει ρέει σαν νερό όταν καλοπερνάμε. Μα η ώρα μένει μένει σταθερή στη δυσκολία επάνω. Και εγώ προσμένω να ρθει κι ο καιρός τον πόνο…
Ταγμένος στον αείφθογγο μέλλοντα (Έμμετρη Κριτική)
Μια χθαμαλή ακροβραχίδα και πώς να αγγίξω το σμιλεμένο κορφοβούνι; Σαν αμφορέας, με μια σύναξη από αγρύπνιες στα ιδεώδη όπου οι λέξεις ηχούν κι οι στοχασμοί δονούνται, υπηρετείς με σθένος το στέμμα της ποίησης και προσδοκάς στη φωταύγειά της,…
HOTEL NOIR Θύμα ή Θύτης;
Μία μοναδική παράσταση του υπέροχου και αγαπημένου μας Στέλιου Καλαθά είχαμε την τύχη να παρακολουθήσουμε στο Θέατρο ΑΡΓΩ, το τριήμερο 6/7/8 Ιουλίου. Επρόκειτο για ένα σπονδυλωτό έργο διαφόρων αξιόλογων θεατρικών συγγραφέων της σύγχρονης εποχής, με την ενιαία θεματική «Θύμα ή…