Στις ταξιανθίες των στοχασμών σου
μας ταξιδεύεις
συμπαντικά και απέριττα.
Μεσοπέλαγα της ζωής σου
με τους στίχους σου μοχλεύεις
των αστεριών το φευγιό,
τραγουδάς των πουλιών
το νερένιο κελάρυσμα
σαν ρέει ασύλληπτα
στου ήλιου το μπόι.
Στις αυλακιές του νου σου
οι λέξεις μοιάζουν στιγμές.
Στιγμές του ανέλπιστου
του στοχασμού στιγμές
ακίδες στων πλανητών το μυστήριο
στης απεραντοσύνης την ουράνια μέθη
γιορτάσι στων ανθέων την επίγεια φλόγα.
Με το αξινάρι της πένας σου αγγίζεις
και τον στεναγμό και την ελπίδα
και ανασαίνει η γραφή σου
ακόμα και στο ελάχιστο φως.
Στης λύρας το αρχαίο δοξάρι υποκλίνεσαι
προσκυνητής της αγάπης
με τη λεύτερη σμίλη, την ελιά και το στάχυ.
Με την άρπα της ωδής σου
μέθεξη στου Απόλλωνα το φως
πορφύρωσες τη ζωή
στα γκρεμνά της και στα ανώγειά της.
Επικαλείσαι το πνεύμα τ’ αήττητο
από το Βόσπορο σκαρί του Ιάσονα
και από του Ζορμπά τις ηφαίστειες σποράδες
ως της Μονεμβασιάς το βραχόσυρτο καλντερίμι.
Ξεδιψάς στη ροή της Κασταλίας μνήμης
στου Ωρίωνα το υπέρλαμπρο άστρο θύεις
και μύστης του χρίζεται ο κόσμος
οι ροές των άστρων και συ.
Του Λίνου η ιέρεια
μελώνει κροκάτες τις λέξεις
με το βιολί και το τσέλο
και με τους ιριδισμούς της ψάλλει
στις εσχατιές του ορίζοντα:
«Έτσι είναι ο Παράδεισος!»
(Για την ποιητική συλλογή της ποιήτριας Όλγας Κανελλοπούλου- Ντινοδήμου με τίτλο «Ταξιανθίες Στοχασμών», εκδόσεις Αγγελάκη, 2018)
