Κάθεται πάνω στο
ήρεμο χώμα
και ακούει τις μετασεισμικές
δονήσεις των στίχων
έτσι όπως πάλλεται
η πένα πριν κολυμπήσει
στην μελάνη
Υστερα πίνει στυφό
νερό από την
ψυχή των δέντρων
και εκείνη την ώρα
μια σταγόνα καημού
έβρεξε το μεθυσμένο του
παλτό…
Συγκινήθηκε το σύννεφο
που σήμερα ηρέμησε
η φύση, ηρέμησε
τις κατακλυσμιαίες οιμωγές
απο τα στήθη των βουνών…
Κάθεται έπειτα σε ένα σκαμπώ
και ζωγραφίζει την μορφή της
πάνω από το πορτρέτο μιας μοναξιάς…
Στέκεται αμίλητος κοντά
στην ήσυχη καρδιά
μιας θάλασσας
που κάθε
τόσο
τον χαστουκίζει
με το κύμα της
να θυμηθεί ξανά την μορφή της!..-
ΠΕΤΡΟΣ Κ. ΒΕΛΟΥΔΑΣ