Είμαι εδώ για να σας πω την ιστορία της μικρής Μαριλίας που δε μεγάλωσε ποτέ η ψυχή της και έμεινε μέσα της παιδί. Ο χώρος και ο χρόνος ας είναι εκείνος που θέλετε εσείς…
Η στιγμή του δείπνου έφτασε και όλοι έκατσαν γύρω από το τραπέζι τάχα για να συμμετάσχουν σε μια εικόνα από οικογενειακές στιγμές που όλοι τις χαίρονται. Μα η μεγάλη κόρη, η Μαριλία, δεν το απολαμβάνει. Εδώ και χρόνια κάτι την τρώει μέσα της.
Έχει πατέρα αυταρχικό και μάνα που δεν αντιστέκεται στις καταστάσεις και σιωπά. Η ίδια θέλει να αντιδράσει, μα φοβάται. Κανένας άνθρωπος στο πλάι της, μήτε να την ακούσει, μήτε για να στηριχτεί. Έχει μια μικρότερη αδελφή, η οποία βρίσκεται συνεχώς αλλού. Ποτέ της δεν άκουσε το όχι. Πάντα όμως καταφέρνει να μπλέκει συνεχώς σε καυγάδες, ενώ στον αντίποδα η Μαριλία ξυλοκοπάται απ’ τον πατέρα της και κανείς δεν την προστατεύει. Τα θάβει όλα στη μοναξιά και συνεχίζει.
Έτσι μια νύχτα αποφασίζει να το σκάσει απ’ το σπίτι της. Κλείνει οριστικά την πόρτα πίσω της και φεύγει με τη βαλίτσα στο χέρι και τα μάτια δακρυσμένα. Δεν ξαναγυρνά ποτέ της πίσω. Εξαφανίζεται πηγαίνοντας όλο και πιο μακριά, και με τα λιγοστά χρήματα στο χέρι από τις οικονομίες της, νοικιάζει μια γκαρσονιέρα και ψάχνει για προσωρινή δουλειά.
Σύντομα δουλεύει σερβιτόρα σε μπαρ κι εκεί την πλησιάζει ένας καλοστεκούμενος κύριος που της μιλά όλο το βράδυ, περιμένοντάς την μέχρι να σχολάσει. Της προτείνει να τη βοηθήσει, κι αφού εκείνη δεν είχε κανένα άλλο στήριγμα για να πιαστεί, άπλωσε τα χέρι της και δέχτηκε.
Στην αρχή την έβαλε να δουλεύει στη δική του καφετέρια. Μα η πρωινή βάρδια με τον καιρό έγινε σιγά σιγά βραδινή, ξεκινώντας κάπως έτσι τη βρόμικη ζωή της. Οι υποχωρήσεις συνέχισαν, ώσπου κάποια στιγμή κατέληξε συνοδός ανδρών. Ο κατάλογος με τα ονόματα και τα τηλέφωνα μεγάλωνε συνεχώς και ο τραπεζικός της λογαριασμός αυξανόταν ραγδαία.
Οι νύχτες της όμως είχαν πολλούς πληρωμένους βιασμούς στο κορμί της. Και τώρα στα σαράντα της είναι μόνη στο μεγάλο σπίτι της. Η καρδιά της όμως έμενε άδεια από αγάπη.
Τώρα, σαν και τότε, είναι πάλι μόνη όπως ήταν πάντα. Κοιτάζει τον εαυτό της γυμνό μπροστά στον καθρέφτη και με το δάκρυ της προσπαθεί να καθαρίσει την ψυχή, μα και το σώμα της… Αλλά μάταια προσπαθεί… Έτσι έμαθε να ζει πουλώντας το κορμί της και χωρίς να αισθάνεται τίποτε…
Κι εντελώς μοιραία, εκεί μπροστά στον καθαρό καθρέφτη, προσπαθεί να εξαγνιστεί για πάντα, μέσα σε μια λίμνη αίματος.
Σοφία Κρασογιάννη
Παρα πολυ ωραιο, γεματο εικονες και εντονες στιγμες…. απλα φανταστικό! !!!!
Συγχαρητήρια Σοφία! Μ’ έβαλες σε σκέψεις για το αν τα πράγματα θα ήταν χειρότερα ή καλύτερα εάν έφευγε ή έμενε να υπομένει όλα αυτά στο σπίτι της. Όμως όπως βλέπω, μερικές φορές αυτό που βλέπουμε ως λύτρωση, μπορεί να είναι και η κόλαση μας. Αυτό όμως υπάρχει και αντίστροφα. Εύχομαι πάντα γεμάτη φαντασία και συναισθήματα στις γραφές σου!
Μεστό από νοήματα.. Μου άρεσε!
Βαθύ, ανθρώπινο, ιδιαίτερο!!! Πολλά μπράβο!!!
Πολύ αληθινή η ιστορία σου Σοφία. Συμβαίνει δυστυχώς σε αρκετές γυναίκες. Όμορφη η γραφή σου. Συνέχισε να προσπαθείς.
Καλή επιτυχία στον διαγωνισμό!!!
Mou arese poly, bravo sou!
Μου αρεσε πολυ! Μπραβο σου,Σοφια! Θα ήηθελα να διαβασω κ αλλα κειμενα σου! Συνεχισε!
Πιστεύω πως ξεκινάς πολύ δυναμικά. Μου αρέσει ο τρόπος που εκφράζεσαι, ειδικά όσον αφορά στα συναισθήματα. Σίγουρα είναι ανθρώπινο και πολύ αληθινό. Θα ήθελα ίσως να είναι κάπως διαφορετικό αυτό που έγινε όταν έφυγε από το σπίτι. Όχι ότι έχω να προτείνω κάτι…εγώ είμαι μόνο αναγνώστρια εσύ είσαι η συγγραφέας!
Συνέχισε να γράφεις!
Μας βάζεις σε σκέψεις για να γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι μαθαίνουμε πολλά. μού άρεσε πολύ.!!!!!
Η ιστορία ξεκινάει με πόνο,συνεχίζει με μια μικρή δόση ελπίδας για την ηρωίδα,η οποία εξαφανίζεται στο τέλος του κειμένου.
Σίγουρα θα υπήρξαν ευχάριστες στιγμές στη μέση της ιστορίας,που μπορούν να “αποτυπωθούν” στο χαρτί.
Υπάρχει κι αυτή η πλευρά της ζωής.
Keep writing.
Ρεαλισμός μέσα από λιτότητα! Πολύ καλή προσπάθεια!
H σκοτεινή πλευρά της ζωής!!! ρεαλιστικό!
Σοφία μου πάντα μας εκπλήσσεις πραγματικά ευχάριστα. Γνωρίζουμε το συναίσθημα σου αλλά δεν ξέραμε ότι μπορείς να το αποτυπώσεις τόσο καλά στο γραπτό λόγο. Συνέχισε με τον ίδιο ρυθμό κι εμείς προσδοκούμε να σε καμαρώνουμε πάντα.
μπραβο σου σοφια πολυ καλο!!
Εξαιρετικό το κείμενο σου Σοφία! Είναι η πρώτη φορά που διαβάζω κάτι δικό σου και πραγματικά εκπλήσσομαι ευχάριστα. Μέσα σε λίγες γραμμές κατάφερες να περάσεις τόσες εικόνες και συναισθήματα, θίγοντας ένα θέμα που αφορά πολλές γυναίκες. Συνέχισε να γράφεις!
Μπράβο κορίτσι μου καλή επιτυχία
Απλά δεν υπάρχουν λόγια, σου αφήνει ένα αίσθημα λύπης και ταυτόχρονα ένα ερωτηματικό για όλες εκείνες τις ψυχές που υποφέρουν εκεί έξω..Μπράβο Σοφία!
Πολύ καλό. Είναι αρκετά αληθοφανές και δίνει πολλά μηνύματα. Συνέχισε έτσι. Καλή επιτυχία!!
ΣΟΦΙΑ ΜΟΥ ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ Η ΠΡΟΣΠΑΘΙΑ ΣΟΥ…ΣΟΥ ΕΥΧΟΜΑΙ ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ ΜΟΥ..
ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΠΕΡΙΟΥΡΙΣΜΟΥΣ ΕΙΧΕΣ ΣΤΗ ΣΥΜΕΤΟΧΗ ΣΟΥ…ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΣ ΜΕΣΑ ΣΕ ΛΙΓΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ ΝΑ ΒΓΑΛΕΙΣ ΔΥΝΑΤΑ ΣΥΝΕΣΘΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΟΥ ΔΩΣΕΙΣ ΤΙΣ ΕΙΚΟΝΕΣ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ ΣΕ ΕΡΓΗΓΟΡΣΗ…ΑΥΤΟ ΣΕ ΜΕΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ ΠΟΛΛΑ ΚΕΝΑ..ΕΙΔΙΚΑ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ..ΣΕ ΒΡΙΣΚΩ ΘΑ ΕΛΕΓΑ ΑΡΚΕΤΑ ΣΦΙΓΜΕΝΗ…. ΠΟΛΥ ΘΕΤΗΚΟ ΤΟ ΟΤΙ ΚΡΑΤΗΣΕΣ ΣΩΣΤΗ ΣΕΙΡΑ..ΕΥΧΟΜΑΙ ΣΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΛΙΓΟΤΕΡΟΥΣ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΕΙΣ ΝΑ ΔΩΣΕΙΣ ΑΚΟΜΗ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ… ΣΥΝΕΧΙΣΕ…..
Μπράβο Σοφία μου… Τόσο ωραίο και γραμμένο με τόση ευαισθησία… Μη σταματήσεις!
Από τη ψυχολογία του ατόμου παίρνει την κοινωνική του προέκταση. Έντονες εικόνες για τις γρήγορες εναλλαγές του.Καλή επιτυχία Σοφία !!!