Ο πλαστουργός του θεοδώρητου στίχου
στις σφριγηλές του μελωδίες
πολύμορφα ρέει
ταγός και υμνητής
μυρώνει την Παράδεισο.
Με της αγάπης την αποσκευή
η ασίγαστη υφάντρα της γραφής
σπαθίζει του δύσβατου το σκότος,
στης πλάνης τους κλυδωνισμούς
ευλαβικά κι ηλιόψυχα ματώνει.
Με οχτάβες, ροντέλα και σονέτα
πλανεύει η Κίρκη της γνώσης τους μνηστήρες
στης βιλανέλας το σκαρί
θεριεύει της ρίμας της τον οίστρο
με στιχοπαιχνιδίσματα σκιρτούν οι λέξεις
μερώνουν στης ακροστιχίδας την πλέρια γέννα.
Αχνίζει του Χοσέ Μαρτί ο ύμνος
για τη μικρή στη Γουατεμάλα
αχνίζει της Κασσιανής το σύγχωρο τροπάρι
στης μετάνοιας τα ιοβόλα τόξα,
ευαγγελίζεται η ποίηση ολάκερη
εμπρός στης Παναγιάς
την αειπάρθενη εικόνα.
«Σαν βγαίνουν τ’ Άγια Κύριε»
σκύβουν οι σωτήριοι στίχοι
υμνούν τον ομορφόδετο χιτώνα σου.
«Σαν βγαίνουν τ’ Άγια Κύριε»
στου Γολγοθά την Εσταυρωμένη ώρα
ιερουργούν καθάρια της πένας
σμαράγδια κι αμέθυστοι.
ΚΑΛΛΙΟΠΗ ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ
Για την ποιητική συλλογή «Σμαράγδια και Αμέθυστοι», εκδόσεις Βεργίνα, Αθήνα 2016, της ποιήτριας Ηρώς – Χρυσάνθης Αλεξανδράκη.
