Ποιο αρχικό ερέθισμα σας οδήγησε στη συγγραφή του βιβλίου σας «Παράπλευρες Απώλειες»;
Είδα τις ελευθερίες και τις δυνατότητες που μπορεί να έχει ένα έργο και μπήκα για να είμαι ειλικρινής στον πειρασμό να το επιχειρήσω και εγώ. Όταν ξεκίνησα να οργανώνω τις σκέψεις μου και μετά από λίγο να τις αποτυπώνω στο χαρτί, μαγεύτηκα ακόμα περισσότερο.
Πόσο καιρό διήρκεσε η συγγραφή του έργου σας;
Επτά μήνες περίπου. Η αλήθεια είναι ότι δεν ήθελα να βιαστώ, μιας και ήταν η πρώτη μου επαφή με τη συγγραφή κάποιου έργου. Ξεκίνησα με το να σκέφτομαι την υπόθεση και τους ήρωές της. Έβαλα τη θέση μου στο ρόλο του συγγραφέα αλλά και του αναγνώστη αρκετές φορές και επτά μήνες μετά μπήκε η τελεία.
Εκτός από το αστυνομικό μυθιστόρημα, έχετε ασχοληθεί και με άλλα είδη μυθιστορημάτων (π.χ. κοινωνικό, ερωτικό, ιστορικό κτλ.);
Όχι δεν έχει τύχει. Θα ήθελα φυσικά κάποια στιγμή να ανακαλύψω και άλλα είδη όσο μπορώ. Προς το παρόν όμως το μυαλό μου είναι στη μεγάλη μου αγάπη, το αστυνομικό μυθιστόρημα.
Έχετε δεχτεί ποτέ αρνητικές κριτικές; Α ναι, κατά πόσο σας επηρεάζουν;
Δεν έχει τύχει μέχρι στιγμής. Αν και είμαι νέος στο χώρο οπότε είναι λογικό, αφού τώρα αρχίζει ο κόσμος να γνωρίζει το έργο μου σιγά σιγά. Μέσα από τις κριτικές μπορείς να βελτιωθείς και να δεις πού βαδίζεις. Σε μια αρνητική κριτική θα προσπαθήσω να κρατήσω τα θετικά σημεία της. Δηλαδή τα στοιχειά αυτά που θα με βελτιώσουν και θα μου δώσουν ένα κίνητρο για να γίνω καλύτερος.
Ποιο λογοτεχνικό είδος προτιμάτε να υπηρετείτε διά της συγγραφής; Με ποιο δεν θα καταπιανόσασταν ποτέ;
Η μεγάλη μου αδυναμία είναι τα αστυνομικά μυθιστορήματα. Δεν μπορώ να αποκλείσω ωστόσο κάποιο είδος. Όλα έχουν τη δική τους ομορφιά και θα ήθελα να τα γνωρίσω κάποια στιγμή. Σίγουρα κάτι θα προσφέρουν, το καθένα με το δικό του τρόπο.
Ποιον συγγραφέα της αστυνομικής λογοτεχνίας (ελληνικής ή ξένης) θα ξεχωρίζατε;
Υπάρχουν πραγματικά πάρα πολλοί συγγραφείς που μπορώ να ξεχωρίσω. Αν έπρεπε να διαλέξω έναν, θα έλεγα τον Jo Nesbo.
Ποιος είναι για σας ο κύριος στόχος κατά τη συγγραφή ενός βιβλίου; Η μετάδοση κάποιου μηνύματος στο αναγνωστικό κοινό ή η ικανοποίηση μιας εσωτερικής ανάγκης;
Θα έλεγα και τα δύο. Ίσως η ζυγαριά να γέρνει βέβαια προς την ικανοποίηση μιας εσωτερικής ανάγκης. Με το έργο μου για παράδειγμα, ήθελα να δημιουργήσω μια ιστορία που θα καταφέρει να γοητεύσει και να ψυχαγωγήσει τον αναγνώστη, αλλά και να του περάσει κάποια μηνύματα. Μέσα από τη αυτή τη διαδικασία όμως ικανοποίησα και εγώ μια δική μου εσωτερική ανάγκη. Αφενός το να δημιουργήσω αυτήν την υπόθεση και αφετέρου να δω την ικανοποίηση του αναγνώστη με αυτή τη δημιουργία.
Τι σημαίνει για σας «συγγραφή»;
Μια ελευθερία. Ένα όπλο με απεριόριστες δυνατότητες.
