Αμφιλύκη

Κάπου ανάμεσα

στα μισοσβησμένα παστέλ

ενός αδιέξοδου ηλιοβασιλέματος

και στην ασημένια χαρακιά

μιας αδυσώπητης ανατολής

κοιμάται η αμφιλύκη.

 

Είναι μια παλέτα ανέσπερων,

αδιαμφισβήτητων,

αβάσταχτων μπλε

που διαστέλλονται

στο κέλυφος του σκοταδιού

συνθέτοντας ένα αυτόνομο,

κατάδικό τους σύμπαν.

 

Είναι μια ώρα που όλα φαίνονται

όπως πραγματικά είναι

κι όχι όπως εμφανίζονται.

Πρόσεξε μόνο

μην πατήσεις τον βάτραχο.

Θα μπορούσε να είναι ένας πρίγκιπας.

Ή ένας φρύνος.