Τα δάκρυα του ουρανού
γεννιούνται
στα μάτια ενός
σιωπηλού ήλιου,
διψάει η σιωπή
για διάλογο
με το πρόσωπο
του βλέμματος
της εφήμερης χοϊκής οντότητας
Ένας Άγγελος
κρατά στα χέρια του
ένα γκρίζο δαχτυλίδι
δινοντας να το φορέσει
στο δάχτυλό του ο πόνος,
ένας ανείπωτος
της ψυχής θρήνος
που όμως κυοφορεί
την ελπίδα με χρυσά φτερά
να πετά αμέριμνη
πάνω απο της ματαιότητας το
ακίνητο σώμα της… ύπαρξης!
(Aφιερωμένο στην μνήμη του θείου μου Σταύρου Λαϊνά)
ΠΕΤΡΟΣ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΒΕΛΟΥΔΑΣ
Πτυχιούχος ανθρωπιστικών επιστημών ελληνικού πολιτισμού ΕΑ Πανεπιστημίου Πατρών, μέλος της Διεθνούς Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών – ΔΕΕΛ, – ποιητής, δημοσιογράφος
