Τον λάβωσε ο έρωτας…
Οι φθόγγοι μετουσιώνονται σε άηχα λόγια
και βυθίζονται στη πυκνή ομίχλη
της προκυμαίας.
Σαν ματωμένο στεφάνι,
η υπερκόσμια απώλεια
στη μυρωδιά του ανέμου.
Σβήνει το φως του φεγγαριού.
Σιωπούν και τα λιμάνια.
Τελευταίο χειροκρότημα στην αιώνια
τροχιά του σύμπαντος.
Ασάλευτο βλέμμα, στερνό, κι όλη η αγάπη
φώλιασε στα μάτια.
Σαν ξέμπαρκος ιππότης,
απαγγέλλοντας ποίηση,
ζωντανεύει την μορφή της στο καταφύγιο
του νου…
ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Συγγραφέας
