Χωρίς εξηγήσεις

Ο Ιορδάνης είχε πολλά χρόνια να έρθει στο νησί. Πάνω από τριάντα. Γι’ αυτό κι…

Τα λευκά δάκρυα της Οφηλίας

Τα  παραμύθια έχουν όλα ένα τέλος, ένα τέλος γεμάτο ήχους γλυκούς, ανέμελους, ιδανικούς. Μιλούν για…

ΑΝΑΒΙΩΣΗ ΞΕΧΑΣΜΕΝΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ

8 Ιανουαρίου 2013. Αφού οι μέρες «αγάπης» και «χαράς» ανταποκρίθηκαν επάξια -όπως κάθε χρόνο- στις…

ΣΕ ΒΛΕΠΩ

«Τι με βλέπεις έτσι, καταραμένο πουλί;» φώναξε με όση δύναμη του είχε απομείνει, ο άντρας.…

ΤΣΙΓΓΑΝΙΚΑ ΒΙΟΛΙΑ

Στον τόπο που έχω ζήσει σαν μαθήτρια, οι διαφορετικοί, οι κάπως μελαψοί με έντονα χρώματα…

ΛΥΤΡΩΣΗ

«Θα μου περάσει. Όλοι το παθαίνουν, έτσι δεν είναι;» Κι όμως δεν ήταν έτσι. Τα…

ΜΑΥΡΟ ΑΚΡΥΛΙΚΟ

Πάνε περίπου έξι μήνες τώρα που στο τέλος κάθε εργάσιμης ημέρας, το βλέμμα μου τρακάρει…

ΣΠΟΡΟΣ

Το πρωινό που πέθανε η Λένα, ένα μικρό πράσινο πουλί μπήκε από το ανοιχτό παράθυρο…

Ο ΜΟΝΟΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΧΟΝΤΡΟΥ

Κάθε μέρα τα ίδια. Ξυπνάς, ξυρίζεσαι, ντύνεσαι για τη δουλειά, δεν τρως πρωινό. Κοιτάζεσαι στον…

ΟΙ ΚΑΦΕ ΓΥΝΑΙΚΕΣ

Αν γεννιούνται καλοκαίρι, γελάνε σαν παιδιά και χτίζουν κάστρα στην άμμο. Την άνοιξη, ερωτεύονται τις…