Κι ύστερα;
Τι χρειαζόμαστε;
Μικρές – μεγάλες επαναστάσεις που βγάζουν τη ζωή από τα μέσα μας,
Αποπλανώντας τις οροσειρές των προβλέψεών μας.
Σε ένα χάρτη “pinned up”είμαστε όλοι.
Της ζωής ακολουθούμε τα μνήματα.
Με έρωτα ή δίχως,
πορευόμαστε με ξυραφένια βλέμματα που αμφιλεγόμενα ωθούν τα ανεξάντλητα των ορίων μας.
Μα δες…
Μια τρωτή ελευθερία αναμασάμε,
μέσα από βογγητά στιγμών,
καπνούς άγχους και πέτρινες επιθυμίες.
Μα κι εγώ,
ξοδεύτηκα πολύ με την τύχη.
Δίχως την παραμικρή επανάσταση.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ Θ. ΚΟΛΙΓΙΩΤΗ
