Το σπίτι ξεκίνησε να χτίζεται από ξακουστούς τέκτονες τον περασμένο αιώνα. Σιγά σιγά ήρθαν τα υλικά κι έδεσαν: Χώμα, Άμμος, Νερό, Ασβέστη με την Πέτρα, δίνοντας υπόσταση στην ανθρώπινη ζήση.
Ανάμεσα στους τείχους έμπηξαν οδοντογλυφίδες, σύμβολο στοματικής υγείας και ανθεκτικής οδοντοστοιχίας και δείγμα ευρωστίας.
Μόλις που άρχισαν να βγαίνουν τα νεόφυτα δόντια, ήταν που μπήκαν τα παράθυρα, και τη στέγη βάστηξε κυπαρισσένιο δοκάρι, ριζωμένο από προηγούμενη γενιά για τούτον τον σκοπό.
Πλούμισαν με ναχρικό για τις χαρές το σπιτικό, έστρωσαν κοφτά στους καναπέδες, στρωσίδια και κιλίμια, όταν κάποια δόντια κούφωσαν και θα ’πρεπε να σφραγιστούν οι τρύπες, μαζί και οι χαραμάδες στο καφασωτό των παραθύρων.
Ήρθε ο καιρός και η σειρά στα καλώδια να φυτευτούν υποδόρια ως τένοντες στους τείχους, να δέσουν οι εποχές με τους αρμούς της πέτρας, όταν κάποια δόντια σε κάθε γνάθο, δύο στην άνω και τρία στην κάτω κούφωσαν και όπως τα παντζούρια σκέβρωσαν και τα πατώματα όμπρισαν, μάγκωσε τα μάνταλα η σκουριά μοιάζοντας με σφαλιστό ξεδοντιασμένο στόμα και ο πρώτος τραπεζίτης κουνήθηκε από τη θέση του, θες για να ξορκίσει το κακό.
Στο σεισμό του ΄55 οι οδοντογλυφίδες που είχαν μπηχτεί στο επιβαρυμένο σώμα της οικίας σαν κέρατα προεξείχαν, ως είδος σε αχρησία. Τις ξεμασκάλισαν όλες οι απόγονοι, πετώντας τες στο άνοιγμα της εστίας. Από τα παράθυρα που έχασκαν άφησαν το πέρασμα του χρόνου να διαβεί το κατώφλι.
Τα μερεμετίσματα στους σοφάδες, το ξεθωριασμένο χρώμα, τα τριξίματα στα πατώματα και τα σκοροφαγωμένα κουφώματα φανερώθηκαν την ίδια εποχή με τη στήριξη της τεχνητής οδοντοστοιχίας της νόμιμης κληρονόμου της οικίας, που -σαν το στερνό γεφύρι- οι γέφυρες πάνω στα ούλα έπεσαν κι αυτές από την επέλαση της ανάλγητης φθοράς.
Έφτασε η σειρά του τελευταίου κυνόδοντα της γιαγιάς που σείονταν χωρίς να καταφέρει να απαρνηθεί το παρόλ’ αυτά μαλθακό της σώμα, όταν ο παππούς είχε ήδη αποδημήσει εις ουράνια διαμερίσματα. Η θέληση για παραμονή του μονομάχου δοντιού συναγωνίζονταν τα γερά θεμέλια στην αντοχή του πέτρινου. Ίδιο δοκάρι στέκονταν το μονάκριβο δόντι της γιαγιάς, να στηρίζει ένα σώμα και επερχόμενα γένη πολλά.
Νοέμβριος, 2018
Κατερίνα Γραμματικού
Κι
ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ!