…ΟΥΡΑΝΕ

Ουρανέ, πόσες όψεις μπορεί να πάρει η μορφή σου·

όσα σκοτάδια την καρδιά μου πλάνεψαν, εκεί ήσουν

καθώς τα βλέφαρά μου προς εσένα, έριχνα.

Τ΄ αστέρια δεν δίνουν απλά φως στη νύχτα σου

αγάλματα θυμίζουν στ΄ απέραντα μουσεία

που τα σύννεφά σου χτίζουν κάθε ημέρα

στων δικών μου Καρυάτιδων, τα επιστρεφόμενα μάρμαρα.

Έχει ο ήλιος φωνή με τις ακτίνες του, σε ακουμπά

και χρώματα καθρεφτίζουν, το ουράνιο πρόσωπό του

ζωγραφίζοντας την θάλασσα.

Ουρανέ, πόσες όψεις μπορεί να πάρει το πρόσωπό μου, κοιτάζοντας ψηλά

εκεί που στεγάζεις, τους Πλανήτες του Σύμπαντος, στου Θεού την επαρχία.

 

Ελένη Αμανατιάδου