ΑΧΘΟΦΟΡΟΣ ΟΝΕΙΡΩΝ

Πάνω κάτω τα βήματά του στο λιμάνι. Τα παντελόνια του ως τα γόνατα. Τα μανίκια τού πουκαμίσου του διπλωμένα ως τους αγκώνες. Ακάλυπτες οι φλέβες του, πάλλονται και τυλίγουν τα μαυρισμένα χέρια του σαν φίδια. Αμίλητος σηκώνει και κουβαλάει τα…

Η ΓΡΙΑ ΜΑΡΚΕΛΑ

Που εννοείται ότι δεν την βάφτισαν Μαρκέλα, αλλά Μαρία Αγγέλα, δεν ήταν σικ όμως και κάπου εκεί στον άνεμο του 1960 το έκανε Μαρκέλα, Marcela στ’ Αγγλικά, Γαλλικά, Ιταλικά, ίδιο ακουγόταν, ο τόνος έπαιζε, και τόσοι ναύτες μπες βγες, τους…

Η ΝΕΡΑΪΔΑ ΤΟΥ ΔΑΣΟΥΣ

Σε μια ατέρμονη αναζήτηση στα μονοπάτια του μυαλού μου επιζητούσα ψήγματα κάλλους που θα με αναβάθμιζαν σε ουράνια επίπεδα. Οι ενδόμυχες σκέψεις μου μετέτρεψαν την τεχνητή μου υπόσταση σε φυσική. Ήταν χειμωνιάτικο πρωινό και βγήκα για περπάτημα στο δάσος. Ένα…

Η ΛΗΣΤΕΙΑ

Τίποτα δεν φανέρωνε αυτό που θα συνέβαινε στη διάρκεια της περιπετειώδους μέρας, μιας υπέροχης μέρας γεμάτης από ήλιο, χαρά και ψώνια για το Πάσχα που ήταν πολύ κοντά. Μόνο μια εκκρεμότητα υπήρχε. Η πληρωμή της πρώτης δόσης του δανείου. Α,…

ΚΕΧΡΙΜΠΑΡΙ ΚΑΙ ΗΔΟΝΗ

Πετάχτηκε ιδρωμένος. Πάλι ο ίδιος εφιάλτης. «Εκείνη να παλεύει με τα μανιασμένα κύματα κι η θάλασσα να τη ρουφάει στη σκοτεινή αγκαλιά της. Σαν να του φωνάζει κάτι, αλλά δεν μπορεί να την ακούσει». Από το ζόρι του ξυπνάει, τινάζεται…

ΜΕΧΜΕΤ, ΜΑΣ ΦΩΤΙΖΟΥΝ

Πάνω στο γείσο του μεγάλου κτηρίου της Εθνικής Τράπεζας είχαν κουρνιάσει δυο μικρά ζώα. Ένα σαμιαμίδι και δίπλα του ένα σπουργίτι κοιτούσαν από ψηλά το ασταμάτητο πέρα-δώθε ανθρώπων και οχημάτων στη λεωφόρο Ελλήνων Αγωνιστών. «Τα φώτα κάνουν κουμάντο», είπε το…

ΠΩΣ ΓΝΩΡΙΣΑ ΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΟΥ

Άνοιξε τη βαριά δρύινη πόρτα και μπήκε στη γεμάτη κόσμο μπυραρία. Είχε αργήσει λίγο στο ραντεβού του. Κοίταξε δεξιά κι αριστερά ώσπου διέκρινε το Γρηγόρη σ’ ένα γωνιακό πάγκο, να του κάνει νόημα με το χέρι. Χύμηξε να τον αγκαλιάσει.…

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΦΛΟΓΕΡΑΣ

Φάνταζε επικίνδυνα όμορφη μέσα από τις μεταξένιες αποχρώσεις του διάφανου δαντελωτού κομπινεζόν. Οι χρυσοπράσινες μακριές πτυχώσεις του κυμάτιζαν στο σκοτάδι στους ρυθμούς της βραδινής αύρας, χαϊδεύοντας τα πόδια της. Στεκόταν στο ψηλό μπαλκόνι, αγέρωχη, γαντζωμένη για ώρες στα κάγκελα και…

ΧΡΥΣΑΝΘΕΜΑ ΒΡΥΚΟΛΑΚΕΣ

Κάθε φορά το ίδιο πάντα. Μόλις παρατούσε το ξύλινο κυκλάκι του και πήδαγε στον πάτο, εκείνη πηδούσε και σκαρφάλωνε στο βουναλάκι με τα σκατά τους που τα μάζευαν χρόνια τώρα σε μια γωνίτσα. Ήταν βέβαια ουσιαστική αυτή η δουλειά, αν…

ΤΟ ΜΑΧΑΙΡΙ

ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΟΝ 1ο ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟ BONSAISTORIES Έχει ζαρώσει στον τοίχο και δεν κοιτάει τίποτα άλλο. Μονάχα εκείνο το λεκέ που μεγαλώνει. Όλο και μεγαλώνει. Κόκκινος, βαθυκόκκινος και μετά μώβ. Γυαλίζει στο σκοτάδι και μετά σβήνει. Το νιώθει ότι ο λεκές…