Αναγκαιότητες του χώρου και του χρόνου αφήνουν τον παλμό των χεριών τους στους τοίχους και τον απόηχο των βημάτων έξω στη βροχή. Πίσω τους δεν υπάρχουν στύλοι αλατιού ούτε Αριάδνες του μίτου και του μύθου να σηματοδοτούν τα μονοπάτια…
Έρημη Γη
Αναδυόμενη απ’ το μάρμαρο ημιτελής και έκπληκτη με μιαν αρχαία, λυπημένη περηφάνια, περίγραμμα δυναμικό που αντανακλά το φως σε κάθε ελάττωμα της σμίλης, κάθε σκιά επιβεβαιωμένη στερεότητα πλήρης, με ομφαλό και ενισχυμένα ισχία. Μόνο ο κορμός -αγέρωχος και άκαμπτος…
Κόρη της Χίμαιρας
Κόρη της Χίμαιρας και του Μύθου των προσχημάτων διασχίζεις την ακίνητη φύση. Πιασμένη στην αχλή του χρόνου συμπαρασύρεις στην εικόνα τη δική σου αναθεώρηση. Το αντανακλαστικό ανατρίχιασμα του δέντρου, το γυμνό κλαδί και το φύλλο στα μέσα της…
Μυστικό κουτί
Ποιανού είναι αυτά τα δάκρυα που αφήνουν το μαξιλάρι της υγρό και κρύο; Ποιανού είναι τα δάκρυα αυτά; Ποια μετέωρη στιγμή θρηνούσε μυστικά; Ποια σκέψη θλιβερή τη βασανίζει ακόμα; Όχι, δεν μπορεί. Δεν γίνεται να είναι τα δικά της. …
Μορφέας
Πώς ορίζεται η απώλεια; Η χρονική στιγμή που χάνεται στα χαρακώματα της σκέψης; Πώς ορίζεται η απουσία; Ένα εξαφανισμένο είδος που πρέπει να θρηνήσουμε; Αντέχουμε να σώσουμε τους εαυτούς μας από το συνονθύλευμα των άτρωτων ιδεών μας; …
Πεδίο μάχης
Λέξεις που φεύγουν χωρίς αντίο και περιπλανιούνται ανάμεσα στους απόκληρους της μέρας λέξεις που γίνονται εύθραυστα φτερά προσπάθειας μα τσακίζονται στους τοίχους της άρνησης λέξεις που βρίσκουν διέξοδο από τους λαβυρίνθους του μυαλού για να μετατραπούν σε όπλα…
Ένα διπλωμένο γάντι
Σαν εικόνα που ιχνογραφείται με φόντο τη σκιά με το μικροσκοπικό μαύρο καπέλο με το βέλο, με τα μακριά ψεύτικα μαργαριτάρια να κοσμούν αριστοτεχνικά τις ομοιόμορφες πτυχώσεις και με τη μετωνυμική χρήση των πένθιμων χρωμάτων να υπογραμμίζει εμφατικά…
Η Κραυγή
Είναι η φιγούρα που φαντάζομαι να στέκεται στο ανοιχτό στόμα μιας γέφυρας, προσπαθώντας να αφήσει το ποτάμι της σιωπής και την απόγνωση των τόπων πίσω της, τις σκιές από τα ερείπια του χθες να ξεθωριάζουν στην απόσταση. Φαντάζομαι την…
Στίλβον σκότος
Στατικά κενά ανεβαίναν σαν ατμός την αόρατη σκάλα μεταχειρισμένα εγώ έτοιμα προς πώληση κρέμονταν σε κεκλιμένες στέγες πτηνά οπλισμένα με οστά δεινοσαύρων, μισά τσιμεντωμένα στις εξέδρες των επιδείξεων, ψιθύριζαν αχνά στους τοίχους κι οι αρχάγγελοι του στίλβοντος…
Destiny
Το όνομά της είναι Destiny. Δεν έχει παρελθόν. Σε ατενίζει με μια έκφραση αινιγματική καθώς περιφέρεται άυλη στα δωμάτια του διάστικτου φωτός -η ώρα της ημέρας δεν έχει σημασία. Όταν εμφανίζεται ξανά όλο το δωμάτιο λάμπει κι ακούγεται ένας ήχος…