Δράκος

Ο Νίκος μόλις επέστρεψε στο αυτοκίνητό του, είδε πως έλειπε η σοκολάτα που είχε αγοράσει λίγο πριν. Κατάλαβε ποιος την πήρε, αλλά δεν το έκανε θέμα. Άλλωστε σε λίγο θα τελείωναν όλα. Είχε ξεκινήσει ξημερώματα το ταξίδι του. Μόνο μια…

ΠΟΤΕ ΠΙΑ

Στη νύχτα είναι το φως μου, σκοτάδι λέω το σπίτι μου. Πατάω γερά στον άνεμο και τα φτερά μου στέγη κάτω απ’ των άστρων τη βροχή. Έζησα εκεί που δε γεννήθηκα. Σε εποχές παράλογες γεμάτες βίτσια. Σε εποχές που η…

Σ’ ΕΝΑ ΚΑΛΑΘΙ ΠΕΤΑΜΕΝΗ

Κύριε πρόεδρε, Ζητώ την προσοχή σας, για λίγο από τον χρόνο σας, στις παρακάτω γραμμές της επιστολής μου. Πρόκειται για την απόφασή μου να παραιτηθώ. Ξαφνιάζεστε, το ξέρω, μα ώρες σκέψης, στιγμές ατέλειωτες, μερόνυκτα βασανιστικά, ζωή ολόκληρη σχεδόν, με συμβούλεψαν…

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ

Ο άνεμος αγριεύει τη θάλασσα, υψώνει τα κύματα, αφρίζει, ανακατεύει τον ωκεανό. Το πλοίο είναι καταδικασμένο∙ έχει ήδη παραδοθεί στη δίνη,  αργοπνίγεται βίαια. Πριν το καράβι, βουλιάζουν οι ελπίδες των επιβατών. Πριν το νερό, η απελπισία πνίγει τους ανθρώπους. Φωνές,…

ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΣΤΗΝ ΠΤΩΣΗ

-Την θυμάμαι που ερχόταν παλιότερα από δω και ψώνιζε. Ήσυχη γυναίκα. Μια μέρα δυσανασχέτησε για τις τιμές κι από τότε ψώνιζε αλλού. Ε, ψωμί παίρνεις, κυρία μου, της είχα πει. Δεν είπε τίποτα κι έφυγε. Ήσυχος άνθρωπος. -Ναι, ναι! Το…

ΑΛΗΘΕΙΑ

Είδα μια γυναίκα γυμνή στην πλατεία να στέκεται και να φωνάζει. «Την ταυτότητά μου, την ταυτότητά μου. Εδώ ήμουν όταν την έχασα. Ποιος μου την πήρε;» Ήτανε βραδυ, χειμώνας κι ο κόσμος στην πλατεία πολύς. Είδα περαστικούς να απορούν και…