Η πόρτα έμενε πάντα μισάνοιχτη, με πληροφόρησαν. Έμεινα να μετεωρίζομαι. Αναποφάσιστο εκκρεμές. Ένα βήμα μπροστά – δυο πίσω. Το δωμάτιο έμοιαζε αδειανό, από την γωνιά που κοιτούσα. Διαβρωτική αποστείρωση. Οσμές από καθαρό οινόπνευμα, ανακατεμένες με ιώδιο. Είχε εισχωρήσει σε κάθε…
Συνένωση
Πάντα θα τον έψαχνε. Για όσο άντεχε, για όσο χτυπούσε η καρδιά της. Θα πήγαινε όπου χρειαζόταν, όπου την οδηγούσε η διαίσθησή της. Μέχρι τα πέρατα του κόσμου, για εκείνον. Ακόμα και μέχρι τον άλλο κόσμο, αν δεν τον έβρισκε…
Τι μήνα ανθίζουν οι ορτανσίες;
Πέταξε τη γόπα του τσιγάρου του στη θάλασσα. Αυτή διέγραψε καμπυλωτά την άδοξη πορεία της, πριν συναντήσει το βαθύ νερό. Εκείνος, ακουμπισμένος στην κουπαστή, ατένιζε τον τεράστιο όγκο του βουνού μπροστά του και αγνόησε το επικριτικό βλέμμα της. Εκείνη ήταν…
Σε μια κλωστή
Μετά από αρκετό καιρό ταλαιπωρίας ένιωθα ξανά δυνατή και υγιής. Εδώ και λίγες μέρες μπορούσα να φάω κάτι παραπάνω από μια φρυγανιά, να πιω λίγο νερό και να κάνω εύκολα εμετό. Θα έβγαινα μάλιστα και έξω! Μεγάλες στιγμές ζούσα. «Ντύνομαι…
Η Μαριγούλα
Καλημέρα, Μαριγούλα, λέω έτσι για να ακούσω τη φωνή μου. Η καλημέρα μου αντηχεί κούφια στη γυμνή ξερολιθιά. Καλημέρα, Μαριγούλα, ξαναλέω, κι η φωνή μου με τρομάζει. Άδειασε από ηχόχρωμα. Η Μαριγούλα δεν είναι ίδια πια. Είναι μια άγνωστη. Το…
Ο άνδρας με τα κουνέλια
«Είμαι μόνος, αλλά εγώ ξέρω πως αυτός είναι ο τρόπος να γίνω αιώνιος», έλεγε συχνά ο άνδρας από το γκρεμισμένο σπίτι, ο άνδρας που μεγάλωνε κουνέλια μέσα σε βρεφικές κούνιες και τα τάιζε στο στόμα, ο άνδρας που άκουγε κλασική…
Καρδιά Από Νeon
Πήρα ένα βιβλίο από το ράφι, το άνοιξα τυχαία. Οι προτάσεις έγιναν πουλιά και απέδρασαν από το χαρτί. Το σμήνος με πέταξε κάτω, οι ήχοι των φτερών τους ήταν ο ψίθυρος κάθε λέξης. Σηκώθηκα και μάζεψα το βιβλίο, το λευκό…
Σελίδες από το ημερολόγιο της γιαγιάς
«Γεννήθηκα στην Κρήτη, στο λεκανοπέδιο του Σελίνου, στο χωριό Κάνδανος, στις 25 Νοεμβρίου 1930. Ήταν μια ταραγμένη περίοδος για την Ελλάδα, πράγμα που έκανε τη ζωή μου περισσότερο δυσβάστακτη, μιας κι η μοίρα, μαζί με τον πατέρα μου, με καταράστηκαν.…
Αντίο ζωή μου
Είναι ένα όμορφο απόγευμα. Σε περιμένω στην είσοδο της πολυκατοικίας με το κράνος, γιατί είπες ότι θα έρθεις να με πάρεις με την μηχανή. Είπες πως μου είχες ετοιμάσει μια έκπληξη, δεν ξέρεις όμως ότι σου ετοιμάζω και εγώ μια.…
Το παλιό νυφικό
Η μυρωδιά που αναδύθηκε απ’ το παλιό σεντούκι καθώς άνοιγε αργά αργά απ’ τα τρεμάμενα χέρια της Κύνθιας, χύθηκε στην κάμαρα. Το παλιό μισόκλειστο παράθυρο έκλεισε μονομιάς λες κι ήθελε να κρατήσει εκεί τα παλιά μυστικά. Θόλωσαν τα μελιά της…