«Ό,τι λέω εγώ, το λέω για το καλό σου, να το ξέρεις! Κι όλη η γειτονιά δηλαδής σε νοιάζεται, κοπέλα μου. Με τον καλό λόγο στο στόμα ειν’ όλοι κι ας τους λες μετά βίας καλημέρα. Δεν παρεξηγάνε. Άνθρωποι του…
Κηλίδα
Δεν την είδε εξαρχής. Την έπιασε με την άκρη του ματιού της την ώρα που έτριβε με το σύρμα την κατσαρόλα. Μια κόκκινη παραφωνία στα κατάλευκα πλακάκια. Δοκίμασε να την αγνοήσει, αλλά αυτή εισέβαλλε ξεδιάντροπα στο οπτικό της πεδίο. Παράτησε…
Αγριολούλουδο
Οι ήχοι των σπαθιών σιώπησαν. Μια εφιαλτική σιγή άπλωσε τη νέκρα της πάνω στον γονατισμένο βασιλιά. Ο Κωνσταντίνος έμεινε ακίνητος σαν να ’χαν στραγγίξει οι φλέβες του από κάθε ρανίδα ζωής. Έκανε την παράδοξη σκέψη τι χρώμα να ’χε κείνη…
Μολυβένιος στρατιώτης
ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΟΙΗΣΗΣ Δεν έφτασε ποτέ του στην Ιθάκη. Πάλεψε βέβαια επαξίως με τα κύματα, βούλιαξε κάτω από αναποδογυρισμένες σχεδίες έσκισε τα πλευρά του στα βράχια έχασε το ένα πόδι στους Λαιστρυγόνες και δάγκωσε με μανία τις σάρκες…
Στακάτο
Είχε σπρώξει την κούκλα στα πόδια της πολλές φορές. Είχε εισπράξει ένα «δεν μπορώ τώρα» άλλες τόσες. Εκείνη δεν μπορούσε ποτέ, η κόρη δεν μιλούσε ποτέ. Έπρεπε να φτάσει στα πέντε για ν’ αρθρώσει λόγο, την έτρεχε σε παιδοψυχολόγους σιχτιρίζοντας…
Τις Πταίει
Πάτησε τα εφτά κλοτσώντας ξεφούσκωτες μπάλες. Η μάνα τού ’φτιαξε γλυκό μ’ ένα κερί στη μέση. Μόλις το φύσηξε, σωριάστηκε το σπίτι. Γλίτωσαν από θαύμα κι η μάνα με τρύπιο βλέμμα είπε πως δεν τους χωρούσε πια ο τόπος. «Μαμά,…
“GAME OVER” της Ελένης Χριστοφοράτου
Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΩΡΙΩΝΑΣ η Νουβέλα μυστηρίου της Ελένης Χριστοφοράτου, με το τίτλο “Game Over”. Η Νουβέλα έχει τιμηθεί με τον Α΄ Έπαινο στον 2ο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό που είχαν διοργανώσει οι εκδοτικοί οίκοι Εντύποις και Μωραΐτης, το 2016, υπό…
«Ανελκύστε τη Σελήνη», Μιχάλης Γριβέας
Δεν είμαι ειδήμων στις κριτικές. Είμαι απλώς μια ταπεινή εργάτρια της λογοτεχνίας. Όταν όμως ένα έργο με συγκινεί ιδιαίτερα, κινητοποιώντας τις πιο ευαίσθητες χορδές της ψυχής, τολμώ να γράψω κάτι που προσιδιάζει στη λογοτεχνική κριτική. Είναι πραγματική πρόκληση η απόπειρά…
Φόρεμα
«Θεέ μου, τι ρεζιλίκια!» Η θεία έχει γονατίσει στο πάτωμα και αναπέμπει δεήσεις. «Σμαρώ, κλείσε τα παράθυρα μη μας πάρει κανένα μάτι και γίνουμε περίγελως. Αχού, τι μου ’μελε να πάθω στα μεσοκοπήματα!» Με κοιτάζει με απέχθεια. Λίγο ακόμα και…
Lacrimosa
Στον Έντγκαρ Άλλαν Πόε Βαλτιμόρη. Περιφέρεται χωρίς προσανατολισμό. Δρόμοι που μοιάζουν να μην τελειώνουν ποτέ, κι όμως στη σκοτοδίνη του μυαλού του αχνοφέγγει μια μνήμη: ότι οι δρόμοι τελειώνουν κάποτε. Πώς εξηγείται, λοιπόν, το ανερμάτιστο αυτών των δρόμων; Πώς εξηγείται…