Σαν χρίστηκες άνθρωπος σαν έγινες γυναίκα και έγδαρες τα έσω τα χείριστα ξεγύμνωσες τα χαλκευμένα εγκόσμια και δίπλωσε από τον πόνο η μήτρα, θράσεψε ο στίχος σου στης αρένας τα ποιήματα. «Αχνίζουν οι λέξεις» οι ευδόκιμες μοσχοβολιστό καρβέλι. Σαν σκάει…