Ήταν μεσάνυχτα μιας πνιγηρής βραδιάς την εποχή των μουσώνων. Η μουσκεμένη άσφαλτος άχνιζε σαν την άχνα του βοδιού. Σ’ ένα διάλειμμα από τις συνεχείς τροπικές βροχές ξεπρόβαλλαν λαμπερά τ’ αστέρια, σαν να είχαν στιλβωθεί από θείο χέρι και στον ουρανό…