ΈΡΩΤΑΣ ΠΑΝΩ ΑΠ’ ΤΑ ΧΑΛΑΣΜΑΤΑ

Με την σκέψη πάλι θα βυθιστώ στο άσπρο, στο γαλάζιο του ουρανού. Ακολουθώ την ριπή του ανέμου για να ‘ρθω αστραπιαία κοντά σου. Εκεί που το περιβόλι της χαράς, ανθισμένο μας καλωσορίζει και το χώμα αντανακλά το χρυσό του παραδείσου…