Κοίταξα το τοιχοκολλημένο αγγελτήριο κι αναζήτησα το νεκρό. Ένα λευκό σάβανο κεντημένο με κάθε λεπτομέρεια των απερχόμενων στιγμών σκέπαζε τον ξεκούραστο χρόνο μου αφήνοντάς τον να περιμένει μια ανατρεπτική ανάσταση. Δεν υπήρχε καιρός για θρήνους. Έπρεπε να σταθώ ξανά πλάι…