ΟΝΕΙΡΟΚΡΙΤΗΣ

Απομακρυνόμουν από κοντά σου βαδίζοντας με περιέργεια προς ένα αεροπλάνο που έπεφτε. Σύντομα η περήφανη μορφή του σκορπίστηκε συντρίμμια στο έδαφος. Άτρωτος, μέσα στη νύχτα πετάχτηκες τρομαγμένος. Ένας εφιάλτης ήταν μόνο, τι κι αν τα θραύσματα του ονείρου με πετσόκοψαν.…

ΠΑΡΑΛΗΡΗΜΑ

Μεταξύ λογικής και συναισθήματος βρέθηκα να παραληρώ. Ποιο να διαλέξεις και κυρίως πώς; Η λογική λέγεται ότι σε προστατεύει, ότι σε διαφυλά, ότι καθοδηγεί κάθε βήμα σου προνοητικά. Ένα κι ένα κάνουν δύο και τα δυο είναι καλύτερα του ενός.…

ΗΜΙΤΕΛΗΣ

Once upon a time… Ο χρόνος βρίσκεται στον πυρήνα κάθε παραμυθιού τελικά. Δεν αποτελεί τόσο επιλογή, όσο ανάγκη∙ αναγκαία συνθήκη όχι για το ίδιο το παραμύθι ως αφήγηση και το απόμακρο περιεχόμενό του απ’ το εκάστοτε παρόν, που η παράδοση…

ΗΜΕΡΩΜΑ

Ξάφνου η πόλη γέμισε ήμερα θεριά! Ανθρώπους ήμερους και καλοκουρδισμένους, άψογα συντονισμένους στους ρυθμούς μιας αιώνιας εξημερωμένης ενηλικίωσης, καλπάζουσας και σε προχωρημένο στάδιο με άγνωστη ποιότητα ζωής. Τα πρωινά όλο ευγνωμοσύνη πηγαίνουν στη δουλειά να εξυπηρετήσουν άλλους ήμερους ενήλικες· να…

ΤΥΧΑΙΕΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ

Στον Αργύρη Χιόνη Εις υγείαν! Και μεμιάς πιάσανε πάτο. Ρούφηξαν το κρασί που έκανε τα ποτήρια τους να ξεχειλίζουν από μέθη στην υπόγεια εκείνη ταβέρνα, τη γεμάτη από ποίηση, καπνούς κι από βρισιές. Ναι, τη γνωστή. Άγνωστοι μεταξύ τους βρέθηκαν…

ΦΥΛΑΞΟΥ

Άνοιξε το στόμα του. Απομακρύνθηκα. Να αποφύγω τα πυροβολητά, τα σκάγια και τα βλήματα. Παρά τις επιδέξιες κινήσεις και τους ελιγμούς μου δεν τα κατάφερα. Ανήμπορη και αμίλητη στάθηκα μπροστά στο μεγαλείο της αιώνιας, της καταδυναστεύουσας, της ισχυρής και έμπειρης…

ΕΚΔΡΟΜΗ ΑΝΑΨΥΧΗΣ

Ξημερώματα του χειμώνα, πριν το χάραμα η πολιτεία φάνταζε μαγική: ισχνές σκιές αερικών, που επισκέπτονται τ’ ανθρώπινα μονάχα όταν το κρύο πέφτει βαρύ, τ’ απογυμνωμένα δέντρα· νεράιδες περήφανες, ντυμένες στ’ άσπρα αποκαλύπτουν σ’ ολάκερη την πλάση τις καλοσχηματισμένες καμπύλες τους,…

ΚΛΕΙΔΑΡΟΤΡΥΠΑ

Μια γιγάντια κλειδαρότρυπα η αυλή του σπιτιού. Ανάμεσα σε λουλούδια ευωδιαστά και σε σοφά βοτάνια ρίζωσε μια ξύλινη καρέκλα, ξερόχορτο του αγρού. Καθισμένη πάνω της μια γυναικεία μορφή, πλαισιωμένη από τα πυρόξανθα κι έπειτα γκριζωπά κι ύστερα ολόλευκα μαλλιά της,…