Περπατούσε πάντα σκεπτικός, μ’ ένα βιβλίο υπό μάλης. Το βιβλίο κάτω απ’ τη μασχάλη, σφιχτά παγιδευμένο, περίμενε να διαβαστεί τις απογευματινές ώρες στο καφέ, τότε που ο κόσμος ήταν λιγοστός, και το φως της ημέρας ίσα-ίσα το επέτρεπε. Παρήγγειλε ενίοτε…
Τα τραγούδια έχουν κάτι από σένα
Τα τραγούδια έχουν κάτι από σένα, μια λέξη, μια ματιά, ένα χαμόγελο δικό σου. Μιλούν για σένα, υπάρχουν για σένα, θυμίζουν εσένα… Τα τραγούδια σε περιέχουν, είναι όλα μια ιστορία από νότες, μια ιστορία έρωτα, μια νοσταλγία. Όνειρα που έφυγαν,…
Κρυψώνες
Κρατάω το βιβλίο ψηλά, στο ύψος των ματιών, κρύβεται το πρόσωπο. Κάποιος που με παρατηρεί, δεν ξέρει τι κάνω, κι αν όντως διαβάζω. Μήπως αυτό δεν είναι το διάβασμα, μια κρυψώνα απ’ τους άλλους και τις καταστάσεις. Σε αντίθεση με…
Το χαμόγελό σου περιμένω
Όταν χαμογελάς γύρω μου σκορπίζεται ένα πυροτέχνημα συναισθημάτων, σαν μια πολύχρωμη βροχή που λούζει την πλάση, αρώματα ζωής γύρω μου, ένα παραλήρημα αισθήσεων στα δευτερόλεπτα που τα χείλη σου καμπυλώνουν. Για ένα δευτερόλεπτο χαμογελάς αλλά η μορφή σου έχει αποτυπωθεί…