Μην περικυκλώνετε το σπίτι, μην περικυκλώνετε τον κήπο… Δεν κατοικεί κανένα κακό εδώ μέσα μόνο σκουριασμένες αναμνήσεις… Γέρικα έπιπλα μια ωχρή πόρτα που τρίζει λες και τα κόκαλά της θα προσκαλέσουν τον χειμώνα… Μην κλειδώνεται την φωνή αυτού του θλιμμένου…

Παράξενη, απρόβλεπτη επίσκεψη στα χρώματα του δάσους η βιοτή… Θα την αισθανθείς στους μακρινούς περιπάτους των δύσβατων βουνών… Στις θάλασσες θα την αντικρίζεις που οι ανάσες της γίνονται στοργικές αγκαλιές που χωρούν όλους τους πονεμένους ανθρώπους Το χώμα που σκαλίζεις,…

Αδιάφορη, ασάλευτη ζώσα εν’ χαρμόσυνη ζάλη η ευτυχία… Τα μαβιά της τα μαλλιά ανεμοδαρμένα κύματα ενός ούριου ανέμου του οποίου το καπέλο εφάπτεται στην κεφαλή της ευτυχίας. Γρίφος η ύπαρξή της αίνιγμα το κάλεσμά της μα όταν αγγίζει σε κάποιους…

Στατική, αναστατωμένη έκσταση φιληδονίας μαρμάρινων χειλιών Κορμιά από τσιγαρόχαρτο με ανασηκωμένο το γυμνό τους χέρι. Χαμογελάστε λίγο λέει ο φωτογράφος με το κουτσό πόδι Ανάποδο πάρκο, παγκάκια αφυδατωμένα και καταματωμένα από τα δόντια μεθυσμένου φιδιού Φίδι που ξεγυμνώνεται αποκαλύπτει αισθησιακά…

Αναζήτηση λέπια ψαριών αποσταγμένης θάλασσα; ουράνιων σιωπών Κοστούμι φεγγαριού αναζητά κοσμική ματαιότητα να λάμψει σε σπινθήρες καπνού κοσμοπολίτικης εικονικότητας… Αναζήτηση μιας ειμαρμένης τέρψης στον κάδο ανακύκλωσης του σκοτισμένου νου.. Υπόκλιση στην αναζήτηση μιας εφήμερης χοϊκής καριέρας. Αναζήτηση ενός πλατωνικού έρωτα…

Ξημέρωμα και εκείνος ψάχνει στους χάρτες της διαίσθησης εικόνες του ταξιδευμένου νου προσπαθώντας να επανασυνδέσει τα καλώδια της υπομονής. Τοποθετεί διακριτικά την πρίζα της ανεξερεύνητης αναβλητικότητάς του… Ξημέρωμα και προσδοκά ξαπλωμένος σε ένα γέρικο ξύλινο κρεββάτι, να έρθουν τα όνειρα…

Το να επισκέπτεται τους φόβους του είναι το πρόκριμα του δικού του έσω ρόπτρου…. Για να διανθίσει τις κοινωνικές του φοβίες καλεί αυτές στο λιτό καθιστικό του τους μιλά έντονα, τους ραπίζει και ύστερα ανοίγει μια τεράστια σαν μιας κλώσσας…

Μυστικό επτασφράγιστης ανεπιτήδευτης φαντασίας. Τα σύνορα του νου γειτνιάζουν με τις άγουρες σκέψεις των βουνών… Αγκαλιές σκοπιμότητας αναπολώντας την ηχώ των βραχνιασμένων συνειδήσεων. Χιονισμένες σιωπές και καλοκαιρινές αναβάσεις στην ματωμένη από τα χρόνια ράχη των ορέων. Αμετακίνητα βουνά ερωτοτροπούν με…

Νύχτες συννεφιάς τα δάκρυα των πουλιών φορούν μια δερμάτινη διχόνοια που σαν μολυσματικό καυσαέριο εισπνέεται από την πίκρα των ονείρων… Ατμόσφαιρα αποπνικτική ουρανός δίχως το έγχρωμο καπέλο του ηλίου να φορά χαμογελώντας στου κόσμου τις αγκαλιές. Ο ουρανός γνέφει για…