Ήταν πρωί… Ο γενναιόδωρος ήλιος είχε μόλις ανατείλει -τι ειρωνική αυτή η ανατολή- και οι χρυσές αχτίδες του περνούσαν με αυτοπεποίθηση μέσα απ’ τα σανίδια της φτωχικής καλύβας. Μια από αυτές, η πιο συναισθηματική μάλλον, θέλησε να ρίξει φως χρυσαφένιο…