Η μυρωδιά που αναδύθηκε απ’ το παλιό σεντούκι καθώς άνοιγε αργά αργά απ’ τα τρεμάμενα χέρια της Κύνθιας, χύθηκε στην κάμαρα. Το παλιό μισόκλειστο παράθυρο έκλεισε μονομιάς λες κι ήθελε να κρατήσει εκεί τα παλιά μυστικά. Θόλωσαν τα μελιά της…
[ …μόνο ο ουρανός γεμάτος…]
Είχα σχεδόν δύο ώρες που σεργιάνιζα στο παζάρι. Κοιτούσα τις άπειρες πραμάτειες, τον λαχταριστό πάγκο με τα γλυκά εδέσματα -ιδίως τον φαρσαλινό χαλβά-, την χαμογελαστή κυρία με τα πολύχρωμα κιλίμια και χαλιά, την όμορφη τσιγγάνα με τα ψάθινα καλάθια της, τον παππού απ την Πόλη με…